Το Φως Που Καίει

Γεννημένος στη Βάρνα του 1884, ο Κώστας Βάρναλης είναι παιδί της πολυπολιτισμικότητας των Βαλκανίων, μιας γεωγραφίας που δεν γνωρίζει σύνορα, σε μια περίοδο που όλα αρχίζουν να αλλάζουν. Ταξιδεύει στην Αθήνα, στο Παρίσι, γνωρίζει ως στρατιώτης τη Λήμνο και ως εξόριστος τη Μυτιλήνη, πηγαίνει στην Κρήτη αλλά και στη Μόσχα, όπου γίνεται δεκτός ως βραβευμένος ποιητής… Κουβαλάει μέσα του τα μέρη που είδε, μεταφέρει στο χαρτί τα επίπονα βιώματα που έζησε ως αποτέλεσμα της καταπίεσης και των εξοριών, γράφει τα έργα του αποτυπώνοντας την ταυτότητα του δασκάλου, του στρατιώτη, του μεταφραστή, του δημοσιογράφου, του αγωνιστή του ΕΑΜ μέσα από την οπτική της ταξικής συνείδησης και του επαναστατικού του χαρακτήρα.
Το Φως που Καίει είναι η τρίτη ποιητική απόπειρα του Βάρναλη. Ολοκληρώνεται το 1921 και δημοσιεύεται στην Αλεξάνδρεια το 1922. Σε ένα περιβάλλον εθνικιστικού παροξυσμού που δημιουργείται την περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας, ο Βάρναλης, πατώντας πάνω σε μια αφήγηση που μοιάζει με φιλοσοφική συζήτηση, ανοίγει ένα νέο μέτωπο για έναν ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό που θα βιωθεί με τόλμη, γέλιο και θυμό, για την ελπίδα, την αγάπη για ζωή, την αντιμετώπιση των ανθρώπινων πόνων…